سیمین پلستر

ویژگی های گچ ساختمانی
این ماده بسیار سبک بوده و از این رو استفاده از آن هیچ گونه بار اضافی بر ساختمان وارد نمی کند.
استفاده از آن می تواند به نوعی سبب ایجاد عایق صوتی و حرارتی شود.
خاصیت شکل پذیری گچ بالا بوده و می توان آن را به اشکال مختلف در آورد.
در صورت کثیف شدن، امکان تمیز کردن آن به راحتی وجود ندارد.
بزرگ ترین ایراد این محصول جذب رطوبت و طبله کردن در اثر آن می باشد. اعمال این ماده بر روی سطوح فلزی موجب ترکیب شدن آن با فلزات و تولید سولفات می شود، در نتیجه عمر قطعه مورد نظر کاهش پیدا می کند. از این رو قبل از پوشش سطوح آهنی، مسی و سربی با گچ باید یک لایه ضد زنگ روی آن ها قرار گیرد.
مقاومت این متریال در برابر حریق بالا بوده و یک متریال کندسوز محسوب می شود.

انواع گچ مورد استفاده در ساختمان
گچ سفید: این گچ به منظور سفیدکاری در ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. گچ سفید به صورت روکار استفاده می شود و در مقایسه با انواع دیگر گچ ساختمانی قیمت پایین تری دارد.
گچ گیپتون: این نوع گچ از ترکیب گچ با افزودنی های چسبنده ای مانند سریشم بدست می آید و به صورت دو لایه بر روی آجر، سطوح بتنی متخلخل، سطوح سیمانی، بلوک های سیمانی و بلوک های بتنی اجرا می گردد.
گچ عاج: گچ عاج دارای دانه بندی بسیار نرم و میکرونیزه می باشد و در مجسمه سازی، ساخت قطعات پیش ساخته گچی، تولید رنگ لعابی و کشته کشی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.
گچ مرمر: گچ مرمر نوعی گچ بدون آب مولکولی می باشد که با محلول مخلوط و سپس مجددا پخته می شود. این گچ در برابر رطوبت از مقاومت بالایی برخوردار می باشد.
گچ ساتن: گچ ساتن به منظور سفیدکاری لایه نهایی سطوح مورد استفاده قرار می گیرد. برای تهیه این متریال، گچ را با مواد افزودنی همانند پرلیت مخلوط می کنند.
گچ سیوا: از این نوع گچ بر روی انواع سطوح مختلف استفاده می گردد. گچ سیوا برای انجام عملیات زیرکاری بسیار مناسب می باشد. بر روی سطوحی که با گچ سیوا پوشانده شده اند می توان از انواع رنگ های روغنی، پوشش های اکریلیکی، دیوارپوش های PVC، گچ پلیمری ساتن و بلکا استفاده نمود.